Zakres pomocy:
Dla Dorosłych
Pomoc dorosłym w:
|
Efektem psychoterapii rodzinnej/ par może być – poprawa wzajemnych relacji pomiędzy małżonkami, poprawa komunikacji w rodzinie, zrozumienie motywów działania swojego i innych, zwiększenie kompetencji wychowawczych, zdobycie funkcjonalnego rozwiązywania konfliktów rodzinnych, ustąpienie objawów somatycznych, przerwanie nieakceptowanych zachowań poszczególnych członków rodziny, zwiększona satysfakcja w codziennym byciu razem.
Zapraszam rodziców którzy
- chcą lepiej zrozumieć siebie w roli rodzica,
- doświadczają trudności w relacjach z własnymi dziećmi,
- zastanawiają się jak przygotować dziecko do rozwodu, a następie jak z nim postępować w trakcie i po rozwodzie.
|
|
- Wizyty domowe
Dla rodziców małych dzieci proponuje wsparcie w trakcie wizyty domowej. Może one polegać na psychoedukacji dotyczącej technik uspokajania, potrzeb malca jak również omówieniu przeżywanych przez rodzica trudności. W trakcie spotkanie rodzic ma możliwość przyjrzenia się zachowaniu dziecka, swoim przeżyciom oraz poszukać odpowiednich dla niego i rodziny rozwiązań. Atutem wizyt domowych jest przebywanie w znanym i wygodnym dla dziecka i rodzica otoczeniu, jakim jest własny dom (jest to szczególnie istotne w przypadku niemowląt)
Maluch (0-6):
Mogą to być wczesne objawy trudności emocjonalnych niemowląt i małych dzieci.
Objawy te mogą – ale nie muszą – wskazywać, że w świecie potrzeb i emocji dziecka, mimo wysiłków rodziców, dzieje się coś niedobrego. Warto pamiętać też o tym, że im młodsze dziecko tym częściej trudności emocjonalne sygnalizuje poprzez różne dolegliwości fizyczne. Dlatego sugerujemy, by rodzice niemowląt i dzieci do końca wieku przedszkolnego, a nawet dłużej - obok ogólnego stanu emocjonalnego malucha, obserwowali również trudne do wytłumaczenia z pediatrycznego punktu widzenia niedomagania i dolegliwości fizyczne dziecka.
- intensywny lub częsty płacz lub „marudzenie”;
- częste lub bardzo intensywne wybuchy złości ;
- częste choroby układu oddechowego;
- utrzymujące się trudności z zasypianiem, częste budzenie się, koszmary nocne;
- trudności w sferze jedzenia (szczególnie częste wymioty oraz nadmierne objadanie się);
- niepokojące zmiany związane z wypróżnianiem się i oddawaniem moczu;;
- nagłe zmiany w zachowaniu, pojawienie się niepokojących nawyków
- częsty smutek, obniżony nastój;
- brak energii, entuzjazmu;
Mogą to być wczesne objawy trudności emocjonalnych niemowląt i małych dzieci.
Objawy te mogą – ale nie muszą – wskazywać, że w świecie potrzeb i emocji dziecka, mimo wysiłków rodziców, dzieje się coś niedobrego. Warto pamiętać też o tym, że im młodsze dziecko tym częściej trudności emocjonalne sygnalizuje poprzez różne dolegliwości fizyczne. Dlatego sugerujemy, by rodzice niemowląt i dzieci do końca wieku przedszkolnego, a nawet dłużej - obok ogólnego stanu emocjonalnego malucha, obserwowali również trudne do wytłumaczenia z pediatrycznego punktu widzenia niedomagania i dolegliwości fizyczne dziecka.
Malec w gabinecie Dziecko jest klientem niedobrowolnym Nie zdarzyło mi się, aby maluch przychodząc na spotkanie mówił że ma problem - to dorośli mają problem z nim. Jeśli dziecko przed wizytą pyta „po co” możemy wyjaśnić to ze swojej perspektywy czyli np., że zależy nam, aby dziecko nauczyło się robić siku do toalety. Miejsce spotkania zależy od decyzji rodziców i celu konsultacji. Powinno być jak najbardziej bezpieczne i komfortowe dla dziecka. Jeśli obserwacji wymaga zachowanie wówczas bardzo korzystne może okazać się nagranie niepokojących zachowań ,wizyta w domu, lub na innym gruncie gdzie malec czuje się bezpiecznie. |
Kilka dni przed wizyta radziłabym zapisać sobie jak Państwo widzicie cała sytuacje oraz jakie zachowania pociechy niepokoją najbardziej a które odbierane są jako pozytywne. Takie zapiski zapewniają większy komfort spowodowany brakiem myśli że o czymś się nie powie lub zapomni. Prosiłabym też o przypomnienie sobie /zabranie informacji dotyczących okresu ciąży , rozwoju ,oraz ważnych wydarzeń z życia pociechy takich jak: pobyty w szpitalu, dłuższy wyjazd rodziców, choroby, upadki, pogrzeby, śluby, rozwody w rodzinie itp.
Dzieci w wieku szkolnym:
|
Powyższe symptomy są najbardziej powszechnymi objawami problemów emocjonalnych, u dzieci we wczesnym wieku szkolnym
Młodzi dorośli 13+
U dzieci starszych i młodzieży objawami potencjalnych problemów mogą być:
U dzieci starszych i młodzieży objawami potencjalnych problemów mogą być:
|
- ciągłe lub częste wybuchy gniewu, lub nagłe pojawienie się epizodycznych ataków złości;
- wagarowanie;
- częste odmowy udziału w zajęciach szkolnych, rodzinnych, sportowych, towarzyskich;
- nadmierne zamartwianie się i/lub lęk;
- okaleczanie się;
- grożenie sobie lub innym;
- myśli o śmierci;
- myśli lub mówienie o samobójstwie;
- ucieczki z domu lub straszenie ucieczką;
- zachowania destrukcyjne (wandalizm, przestępstwa kryminalne);
- nieadekwatne do wieku zachowania seksualne;
- kłamanie i oszukiwanie;
- częste skarżenie się na dolegliwości fizyczne.